W Autobiografii będziemy śledzić, jak ewoluują stare przekazy autobiograficzne (list, autobiografia, silva rerum , dziennik, pamiętnik…); a także rejestrować to, co dzieje się z ich współczesnymi wariantami (e-mailem, blogiem, internetowym komiksem autobiograficznym, autorską stroną internetową, profilem na FB, kroniką rodzinną w sieci…). Będziemy pytać, jak te nowe formy wypowiedzi oddziałują na dotychczasowe narracje osobiste i jak modyfikują dzisiejsze sposoby ekspresji, również poprzez wprowadzanie do pisma elemen¬tów innych sztuk. Krótko rzecz ujmując – zamierzamy opisywać rozmaite warianty coraz częściej uprawianej autobiografii multimedialnej.

Celem pracy jest próba ukazania wpływu podziałów religijnych, narodowych i etnicznych w społeczeństwie syryjskim na przemiany polityczne w państwie. W jego osiągnięciu istotne jest ustalenie przebiegu procesu przejęcia władzy przez mniejszość alawicką i przedstawienie wpływu ich rządów na procesy po­lityczne w Syrii. Kolejnym zamysłem poznawczym jest wskazanie przyczyn na­rodzin konfliktu zbrojnego w Syrii oraz przygotowanie prognoz dla powojen­nej Syrii, które mogą być inspiracją do zmian i tworzenia nowej rzeczywistości w państwie syryjskim. W pracy zrezygnowano z analizy zagadnień związanych z mozolnymi ne­gocjacjami pokojowymi w sprawie zakończenia konfliktu w Syrii trwającymi od 2012 roku. Jest to bardzo złożony problem, który zasługuje na osobną rozprawę i pod względem tematycznym odbiega od głównego problemu pracy. Ze wstępu

Głównym celem tej monografii jest przedstawienie relacji/powiązań między przemyślaną praktyką edukacyjną a rozwojem (za)angażowania społecznego młodzieży. Zaangażowanie społeczne jest uwarunkowane wieloczynnikowo i może objawiać się na wiele sposobów i w postaci różnych paradoksów i temu poświęcono pierwszy rozdział monografii. Zaangażowanie jest powiązane z zaufaniem i uzależnione od doświadczeń społecznych. Niezwykle ważne jest to, jaki światopogląd leży u podstaw pedagogicznego myślenia nauczycieli, jaka pedagogika tworzy fundamenty praktyki edukacyjnej angażującej społecznie i o tym traktuje rozdział drugi monografii. Istotne jest też to, jak nauczyciele i pedagodzy postrzegają złożone problemy społeczne i siebie jako inicjatorów zmian. Czy potrafią działać zespołowo i podejmować wspólne działania? Nadzieję niosą zaangażowani nauczyciele i pedagodzy w realizację przemyślanych programów uczenia się i projektów społecznych. Istnieje już wiele bardzo dobrych praktyk i jest z czego czerpać, ponieważ zaangażowani społecznicy chętnie dzielą się zasobami i publikują efekty swoich działań w sieci, czego dowodzę w trzecim rozdziale tej monografii. Szkoła jest nadal znaczącym miejscem rozwoju, w którym młode pokolenia przez co najmniej 12 lat obowiązkowej edukacji mają okazję do rozwoju wielu ważnych umiejętności społecznych. To miejsce wyjątkowe z wielu powodów współcześnie, ponieważ to głównie tu przez pięć dni w tygodniu nawiązują relacje, komunikują się i poznają obszary profesjonalnej wiedzy, uczestnicząc aktywnie w świecie życia. Dla wielu młodych szkoła to jedyne miejsce spotkań z rówieśnikami i nawiązywania bliskich relacji. Warto wiedzieć, kim są uczniowie, w jakich środowiskach żyją na co dzień. Podwaliny zaangażowania społecznego młodzieży tworzone są już we wczesnym okresie ich życia dzięki określonym wzorom zachowań i kluczowym wartościom poznawanym w znaczących środowiskach wychowawczych. Ważne jest, by młodzi mieli okazję do poznawania siebie i rozwijania własnych potencjałów dzięki uczeniu się w działaniu w środowiskach edukacyjnych z kulturą zaufania, otwartą na zaangażowaną współpracę z różnymi grupami społecznymi i promującą aktywizm społeczny. Pragnę jednak podkreślić, że edukacja zaangażowana społecznie nie może być realizowana w oderwaniu od życia społecznego. Szkoła nie jest bezludną wyspą, jest położona w określonym środowisku z całym dobrodziejstwem problemów, wyzwań i zasobów społecznych. Z wprowadzenia

Książka jest próbą poszukiwania możliwości wsparcia w procesie edukacyjno-terapeutycznym dzieci z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim. Publikacja ma stanowić inspirację do refleksji nad procesem inkluzji edukacyjnej i społecznej. Analiza wybranych propozycji wspomagania rozwoju ma się stawać podpowiedzią ukierunkowania działań dla pedagogów w edukacji i terapii inkluzyjnej – dostępnej i przystosowanej dla wszystkich zróżnicowanych odbiorców.

Niniejsza propozycja, druga z cyklu Matematyka dla pedagogów , nie jest próbą ujęcia zagadnień geometrycznych w postaci formalnego kursu o charakterze dedukcyjnym. Zaproponowany przeze mnie układ treści bliższy jest globalno-dedukcyjnej organizacji materiału, zatem opisywanie zagadnień geometrycznych zaczynam od niewielkiej liczby pojęć pierwotnych i ich własności (aksjomatów). Na ich podstawie buduję kolejne – w formie rozpakowywania zagadnień, które wynikają z siebie wzajemnie albo stanowią swoje uzupełnienie. Przedstawione treści geometryczne koncentrują się wokół zagadnień zawartych w standardach kształcenia przygotowujących do zawodu nauczyciela przedszkola i edukacji wczesnoszkolnej. Zależało mi, aby przybliżyć studentom tego kierunku oraz praktykującym nauczycielom zagadnienia geometryczne i wskazać, w jaki sposób uczynić je interesującymi dla najmłodszych uczniów. Z wprowadzenia

Głównym celem tego opracowania jest pogłębienie wiadomości i umiejętności matematycznych studentów pedagogiki przedszkolnej i wczesnoszkolnej oraz dostarczenie przykładów, które po niewielkich modyfikacjach można wykorzystać na zajęciach z edukacji matematycznej w szkole. Chciałabym, aby inspiracje do tworzenia ciekawych lekcji matematyki znaleźli w niej również nauczyciele czynnie pracujący w zawodzie. Prowadząc czytelników przez kolejne strony, starałam się, aby poszczególne rozdziały rozpoczynały się od opisu kontekstów, w których ludzie mogli poczuć potrzebę dokonywania matematyzacji. Rozwiązaniem, które w założeniu ma ułatwić lekturę książki, jest układ treści. Łączy on to, co czytelnik poznał dotychczas, z tym, co dla niego może okazać się nowe. Zależało mi, aby sposób eksponowania treści porządkował dotychczasową wiedzę i uzupełniał ją o nowe spostrzeżenia. Z wprowadzenia

We wprowadzeniu książki przedstawiono podstawy użytkowania programu Mathcad w zakresie niezbędnym do tworzenia wyrażeń matematycznych oraz wykorzystywania ich w analizie i wizualizacji procesów sterowania liniowych układów regulacji automatycznej. W pierwszej części rozdziału pierwszego zaprezentowano zależności i wzory opisujące charakterystyki podstawowych obiektów automatyki: inercyjnego pierwszego rzędu, inercyjnego drugiego rzędu, obiektu całkującego, obiektu różniczkującego. W drugiej części rozdziału pierwszego omówiono zagadnienia modelowania rożnych wariantów klasycznych regulatorów proporcjonalno- całkująco-różniczkujących PID. W rozdziale drugim autor przedstawia zasady doboru typu regulatora do sterowania pracą inercyjnego lub całkującego obiektu automatyki wraz z badaniem stabilności tych układów regulacji. Ponadto w rozdziale tym zaprezentowano zastosowanie dodatkowej korekty sygnału sterującego jako sposób zmniejszenia wartości przeregulowania sygnału wyjściowego w układzie regulacji automatycznej. Ostatni, trzeci rozdział dotyczy zagadnień kompensacji wpływu zakłóceń na pracę układów regulacji z obiektami inercyjnymi pierwszego rzędu, które są sterowane przez regulatory proporcjonalno całkujące PI lub regulatory proporcjonalno różniczkujące PD, a także kompensacji wpływu zakłóceń na pracę układu regulacji z obiektem inercyjnym trzeciego rzędu, który jest sterowany przez regulator proporcjonalno-całkująco-różniczkujący PID. Ogół zagadnień oceny efektywności kompensacji wpływu zakłóceń na pracę liniowego układu regulacji automatycznej uzupełniono analizą kompensacji zakłóceń działających na rzeczywisty obiekt całkujący, który jest sterowany przez regulator proporcjonalno całkujący PI. Książka dedykowana jest dla studentów, inżynierów i pracowników naukowych kierunków nieelektrycznych, poznających zagadnienia sterowania w liniowych układach regulacji automatycznej.

Niniejsza praca powstała w wyniku poszukiwania odpowiedzi na pytanie o uwarunkowania rozwoju samodzielności wychowanków placówek resocjalizacyjnych, a zatem dotyczy ważnego zarówno dla nauk o wychowaniu, jak i praktyki resocjalizacyjnej zjawiska, które do tej pory w niewielkim stopniu poddane zostało eksploracji naukowej. Celem pracy uczyniono rozpoznanie deklarowanych przez nieletnich przebywających w młodzieżowych ośrodkach wychowawczych (MOW) cech samodzielności oraz wyjaśnienie związku, jaki zachodzi pomiędzy cechami osobowości wychowanków, tj. samooceną, lękiem, poczuciem umiejscowienia kontroli, kompetencjami społecznymi i demoralizacją a zakresem i stopniem ich samodzielności. W pierwszej teoretycznej części pracy omówiono pojęcie samodzielności i opisano sylwetkę wychowanka z MOW, aby w dalszej części monografii przyjrzeć się cechom osobowości charakterystycznym dla niedostosowania społecznego i wykazującym związki z samodzielnością człowieka. Zwrócono również uwagę na cele i zadania resocjalizacji nieletnich, ukazując zewnętrzne czynniki warunkujące przygotowanie nieletnich do samodzielności życiowej. W drugiej części, po założeniach metodologicznych, opisano wyniki badań wraz z ich interpretacją. W podsumowaniu zawarte zostały najważniejsze wnioski i zalecenia dla praktyki resocjalizacyjnej.